ลดอาการบาดเจ็บหัวเข่า ด้วยการกระโดดเชือกวันละ 2 ครั้ง

                                                

 “หนอมเอ๊ย เชือกกระโดดภาษาอังกฤษ  ตั้งแต่กูจบ ม.6 จนเข้าทำงานทิ่นี่ ลำบากตลอด”ก็เสียงขึ้นจพูกพูดกับมัน “อะไรกันวะ เงินเดือนก็มึทั้งมัวเมีย งานที่ทำหรือก็มั่งโต๊ะไม่ต้องวิ'งแรดอย่างข้าล่กหน่อย ต้องตะลอนๆ ไปตามลำนักพิมพ์เพื่อขอเขาเขียนหนังสือ แล้วบอกลำบาก”เพื่อนเรืองเสียงอ่อยหน้านิ่วเหมือนกินยาขมเข้าไปและว่า “ร่างกายน่ะสบาย แต่จิตใจสีมึงเอ๋ยมันละเหี่ย” ก็สงสัยจึงถาม “ทำไมหรือ"บุญเรืองวางปากกาลูกลื่น เอนหลังพิงพนักเก้าอี้แล้วถอนใจบอก “ก็เมียกู แต่ละวันไม่ให้เงินติดตัวแม้แต่บาทเดียว บอกไปหาเอาเองข้างหน้า หนำซํ้ายิ่งโหดปาเถือน กลับถึงบ้านต้องมีในกระเปาด้วยอย่างน้อยห้าร้อยมึงคิดดุหนอม เสียสุขภาพจิตไหม”ผมก็นั่งมองหน้าเพื่อนด้วยความสงสัย คุณสดใสเมียมันเท่าที่เคยสัมผัสเป็นคนเรียบร้อย พูดจาไพเราะ ไอ้เรืองใส่ร้ายเมียตัวเองชะละมั้ง ใครจะทำตกไว้มากมายขนาดนั้น เมียเพื่อนถึงบอกให้ไปหาเอาข้างหน้า ยิ่งเศรษฐกิจตอนนี้ด้วยแล้ว ไม่มีทาง ผมทบทวนดูเมื่อประมาณสักลิบปีที่แล้วไปวิ่งออกกำลังตอนเช้าตามสวนสาธารณะ เคยเก็บเงินได้ครั้งยี่ลิบ ห้าลิบบางครั้งใบละร้อยยังเจอ ปัจจุบันนี้ วิ่งไปเถอะเป็นชั่วโมง เหรียญบาทยังหายาก ที่พูดนี่เรื่องจริงนะครับ แสดงว่าเราซาวไทยระวังเรื่องเงินในกระเป๋า

มากขึ้น จะใช้จ่ายอะไรต้องคิดให้ดีถี่ถ้วน เชือกกระโดดทำเอง คลำกระเป๋าแล้วคลำอีกหายหรือเปล่าวะ ถ้าเผลอไผลพรุ่งนี้ไม่มีใช้ต้องจบเห่ผมนั่งข้างไอ้เรืองแล้วดูมันทำงานไปด้วยในระหว่างคุย เผอิญวันนั้นอยากพักสมองเลยเบี้ยวตัวเองหยุดเขียนชะวัน ไม่รู้จะไปไหน อยากไปชี้นิ้วกลัวเงินในกระเป๋าหมด นึกถึงเพื่อนเรืองได้ เลยมาที่นี่ดีกว่า ผมถึงกับทึ่งในการหาเงินที่เมียมันกำชับมาจริงหรือเปล่าไม่รู้ มันเยี่ยมจริงๆ มีหญิงคนหนึ่งเร่เช้ามา ทรุดตัวลงตรงข้ามกับเพื่อน ที่รีบยกมือ,ไหว้ก่อน ด้วยกิริยาอ่อนน้อมตามนิสัยของมัน เชือกกระโดดไร้สาย พลางเอ่ย“สวัสดีครับ มาแจ้งความเรื่องอะไร”หญิงวัยกลางคนได้ตอบ “บัตรประชาชนฉันหายค่ะ”บุญเรืองทำเสียงตกใจ “อ้าวเหรอะ ที่ไหนล่ะ”หญิงผู้นั้นสันหน้าพลางตอบ “ไม่เหมือนกันสงลัยคงลืมไว้ที่ไหนลักที่หนึ่งจำไม่ได้”พื่อนเกาหัวแกรกและว่า “ว้า บัตรประจำตัวต้องระวัง ไปทิ้งส่งเดชได้อย่างไร รอเดี๋ยวนะ” สุดท้ายเพื่อนบอก จากนั้นเปิดลิ้นชัก หาโน่นนี่ของมันตามเรื่อง สักพักลุกจากเก้าอี้ เดินไปห้องข้างๆ ผมจะถามว่าไปไหนก็ไม่กล้า เพราะไม่รู้จะถามไปเพื่ออะไร ยังนึกคงไปเอาอะไรสักอย่างแหละน่า แต่เปล่า สักครู่ใหญ่มันกลับมาดึงกระดาษบันทึก หยิบปากกาทำท่าจะเขียน แล้วเงยหน้าขึ้นมองหญิงผู้นั้น ที่ดู'จะร้อนรน่รีบ1ไป บุญเรืองจุปากเหมือนคิดอะไรไม่ออก ก้มมองกระดาษ เงยขึ้นมองหญิงกลางคนอีกครั้ง แล้วจุปากเหมือนเมื่อครู่ เห็นหญิงที่มาขอแจ้งความเฉย มันล่ายหน้าไปมา ลุกขึ้นเดินออกไปเข้าห้องเก่า ผมก็คิด ไอ้เวรเอ๊ย ทำไมไม่เขียนให้เขาซะทึวะ แกจะได้รีบไปสักพักเพื่อนเรืองเดินอ้าวกลับมาลงนั่ง ทุกอย่างเหมือนเดิม ตั้งแต่มันจุปาก มองกระดาษ เงยขึ้นที่หน้าผู้มาแจ้ง วางปากกา เครื่องลดหน้าท้อง ล่ายหน้า เหมือนมันก๊อบปีตัวเองไว้ตรงนั้น หญิงผู้กำลังกระวนกระวาย คงนึกอะไรขึ้นมาได้ล้วงกระเป๋าเสื้อหยิบใบละยี่สิบ ค่อยกระมิดกระเมี้ยนขยุ้มขยี้จนรวมกันเป็นก้อนนิดเดียว ชำเลืองมาที่ผม ซึ่งแกล้งเบือนหน้าเสียทางอื่น เพราะรู้แล้วแกจะทำอะไรผู้หญิงนั้นเสือกมือซึ่งมืเงินด้วยไปที่หน้าเพื่อนพร้อมกระซิบ “ฉันจะรีบไป ลูกอรู/'คนเดียวกำลังซนกลัวตกใต้ถุน ช่วยเร็วหน่อยเถอะพ่อคุณพ่อมหาจำเริญ”

ไอ้เรืองเอาลูกลื่นเขี่ยก้อนกลมเล็กลงลิ้นชักอย่างชำนาญ ขยับตัวให้หลังตรงเปะ กระแอมเบาๆ แล้วถามชื่อ พร้อมนามสกุล จากนั้นเขียนปีดๆๆๆๆสักห้านาทีเห็นจะได้ล่งให้เซ็นชื่อไม,ต้องอ่านทวนให้ฟังกันละว่าผิดถูกประการใด  เชือกกระโดดยี่ห้อไหนดี บอกกับหญิงผู้นั้น “เสร็จแล้ว” เจ้าของบัตรหายพับกระดาษเพียงลวกๆยัดใล่กระเป๋าเสื้อเชิ้ตลายดอกเหลืองอ่อย ลุกขึ้นปัดก้นปับๆ ปนพอผมและเพื่อนได้ยิน “โธ่ เสือกโง่อยู่ได้ตั้งนานกู”เพื่อนเรืองหันมาโปรยยิ้มกับยักคิ้วให้ผม เลยถามมัน “มึงไปทำอะไรห้องโน้นวะสองครั้งสามครา” เพื่อนตอบหน้าตาเฉย “กูก็เดินเรื่อยเปีอย”ต้องย้อนถามไปอีก “แล้วที่มึงจุปากกับสืายหน้า หนักใจอะไรหรือวะ”

เชือกกระโดด

เด็กคนนึงซื้อห่วงยางมาเล่น แต่ไม่สามารถใช้งานได้ เพราะไม่มีที่สูบลม ตอนที่ 2

พลังจากรักกันและไปมาหาสู่กันอย่างเหมาะสมแล้ว ในที่สุดก็ถึง เวลาที่จะพูดถึงเรื่องแต่งงาน ขณะพูดถึงเรื่องแต่งงานเขากลับถอยหนี ไม่ แสดงท่าทีอย่างชัดเจนท่าทีเช่นนี่คือสิ่งบอกเหตุที่สำคัญแสดงว่าผู้หญิงจะถูกทอดทิ้งสมมุติว่าไม่เอ่ยถึงเรื่องแต่งงาน ต่างฝ่ายต่างรักกันอย่างอิสระ ทั้ง สองฝ่ายต่างสามารถหาความสุขอย่างเต็มที่ ห่วงยางราคาถูก  ยามใดเมื่อถึงเวลาที่จะต้อง แต่งงาน ผู้ชายเริ่มพูดคลุมเครือไม่ชัดเจน มีท่าทีลังเลไม่แน่นอน เพราะ อะไรเมื่อเอ่ยถึงการแต่งงาน ผู้ชายจึงเปลี่ยนเป็นเมินเฉยเล่า? เหตุที่ผู้หญิง จะถูกทอดทิ้งมีคังนี้1.    มองจากทรรศนะของผู้ชาย แม้ว่าจะเป็นเพื่อนเที่ยวที่ดี แต่ขณะที่ ต้องใช้ชีวิตร่วมกันกลับรู้สึกไม่สบาย (ขณะที่ผู้ชายจะต้อ่งดูแลผู้หญิงใน ชีวิตประจำวัน)2.    ในสายตาของผู้ชาย ผู้หญิงที่เอาแต่ใจและมีความฟ้งเฟ้อ ผู้ชาย กลัวว่าตนเองไม'สามารถรับภาระทางเศรษฐกิจ3.    ขณะที่มีเพื่อนชายมากหน้าหลายตา ห่วงยางคอเด็ก  จะถูกคิดว่าเป็นหญิงเจ้าชู้ผู้หญิงที่มีลักษณะคังที่กล่าวมานี้โอกาสถูกผู้ชายทอดทิ้งสูงมากการทดสอบนสาบารกบอกได้ว่าคุณใช้อารมณ์แบบโดนกับผู้ชาย และผู้ชายรักคุณแบบใดน& ทดสอบ 1หากว่าผู้ชายพูดเรื่องอื้อฉาวคาวโลกีย์คุณจะแสดงท่าทีอย่างไร?A ตีหน้าตายเดินออกไป B แกล้งทำเป็นไม่ได้ยินโดยไม่พูดไม่จา C ประท้วง เรียกว่าอย่าพูด D ใช้คำถามไปถึงเรื่องบทบาทฝ่ายตรงข้ามft ทดสอบ 2 &ถ้าหากมีผู้ชายที่คุณไม่ชอบบอกรักและขอจูบคุณ คุณจะทำ อย่างไร?A พูดปฏิเสธเขาตรงๆ B บอกเขาว่าคุณไม่ได้คิดเรื่องนี้ C ปฏิเสธด้วยการนิ่งเฉย อ  แพยางแฟนซีลอยน้ำ ไม่เห็นเป็นไรเมื่อเขาเพียงแต่พูดไม่ได้จูบจริงๆ สมมุติว่าคนรักขอแยกทางทบคุณ สาเหตุข้างล่างนี้คุณคิดว่า คือข้อใด?A ไม่เหมาะสมกับเขา B เขามีคนรักใหม่C ปฏิเสธความปรารถนาของเขาครั้งแล้วครั้งเล่า D จิตใจของเขารักคุณเล่นๆtil ทดสอบ 4 tit)ถ้าหากผู้ชายที่คุณเลื่อมใสศรัทธาขอมีเพศส้มพนธ์กับคุณก่อน แต่งงานคุณจะทำอย่างไร ยืนหยัดให้ถึงวันแต่งงานจึงยอม B อย่างมากก็แค่ให้เขาจูบ C ปฏิเสธเขา ห่วงยางเป่าลมลำใหญ่  ไม่ไปมาหาสู่กับเขาอีกD เพียงแต่ให้เขาลูบคลำ แต่ถ้าหากว่าเขาต้องการจริงๆ ก็ต้องยอมทดสอบ 5 titจุดใดซึ่งเพื่อนชายของคุณยอมคุณแล้วทำให้คุณดีใจที่สุดA สติปัญญาความสามารถ B จิตใจดีงาม C ท่าทีการดำรงชีพดีมาก D ใบหน้าสวยมาก

แพยางหงส์

กระบวนท่าทางที่ต้องปฏิบัติเมื่อเล่นน้ำ และการใช้อุปกรณ์ในการว่ายน้ำ ตอนที่ 1

เรื่องมอนอเมอร์ไวนิลคลอไรด์ โดความประหยัดมัธยัสถ์นี้เป็นเรื่องที่สำคัญมากกับ เด็กๆ เพราะถ้าหากเขาไม่ได้ร้บการปลูกฝังมาตั้งแต่เด็กนั้น เมื่อเติบโตไปเขาก็จะใช้ชีวิตด้วยความประมาท ไม่มีการ  ห่วงยางคอเด็กฟรี วางแผนการใช้จ่าย ใช้เงินฟุมเหืเอย มือเติบ แม้ตอนเด็กๆ นั้น อาจจะยังไม่ต้องใช้จ่ายเงินทองมากมายเหมือนตอนโตก็ตาม แต่ เขาก็ควรได้เริ่มเรียนรู้เรื่องการประหยัดและอดออม จากพ่อแม่ ของเขาเป็นคันดับแรก พ่อแม่เขาต้องสอนเขาให้ได้ซึมซับความ  อุปกรณ์กลางแจ้งเป่าลม ประหยัดมัธยัสถ์ใปจากพ่อแม่พ่อแม่ก็ต้องรู้จักใช้จ่าย ใช้เงินอย่างมีเหตุผล ไม่ฟุมเหืเอย ของใช้ก็ควรใช้อย่างทะนุถนอมรักษา สอนให้ลูกรู้จักรักษาของ เล่น หรือของเล่นก็ควรเล่นอย่างทะนุถนอม เสื้อผ้าที่เก่าขาดก็ สามารถนำมาซ่อมแซม เพื่อให้ใช้งานได้ดีเหมือนเดิม อาจหา ซื้อกระปุกออมสินรูปการ์ตูนน่ารักๆ เพื่อเป็นแรงบันดาลใจใน การประหยัด การออมเงินในขั้นแรก มอบหมายงานเล็กๆ น้อยๆ ให้ทำในช่วงแรก เช่น เก็บของเล่นที่เขาเอาออกมาเล่นเกลื่อนบ้านด้วยตัวเอง เป็น ผู้ช่วยคุณแม่ในการชักผ้า อาจจะให้เขาคัดแยกเสื้อผ้า ผ้าสีออก จากผ้าขาว คัดแยกเสื้อออกจากกางเกง ช่วยแม่จัดเตรียมโต๊ะ อาหารในตอนเย็น งานเบาๆ สบายๆ อย่างนี้ ลูกน้อยวัยสอง สามขวบก็สามารถช่วยคุณพ่อคุณแม่ได้แล้วล่ะ เมื่อเขาทำงาน เหล่านี้ได้อย่างสบาย และอายุเพิ่มมากขึ้นก็ควรขยับให้เขาได้ แพยางเล่นน้ำสีชมพู  ทำงานที่ยากกว่านี้อีกสักนิด เขาก็สามารถทำได ห้ามให้เงินเป็นค่าตอบแทนเป็นอันขาด พ่อแม่ควร ให้ลูกได้รู้ถึงหน้าที่ความรับผิดชอบของแต่ละคน ทุกคนในบ้าน ย่อมมีหน้าที่ดูแลบ้าน ทำบ้านให้น่าอยู่ บ้านจะได้เป็นที่อยู่ที่พัก ผ่อนได้ดีที่สุด ถ้าหากให้เงินลูกในครั้งแรก ครั้งต่อๆ ไปก็ต้อง ให้อกเรื่อยๆ การให้ค่าตอบแทนนั้น ควรจะเป็นช่วงที่ลูกโตพอ สมควร และสามารถช่วยงานที่ยากขึ้นได้ เช่น งานทาสีบ้าน ทาสี รั้ว ติดวอลล์เปเปอร์ หรือช่วยขุดดินทาสวน ซ่อมท่อนํ้าประปา เป็นด้นงานบ้านเป็นงานที่สนุก พ่อแม่ควรส่งเสริมและ พยายามทำงานบ้านให้เป็นงานที่สนุกสนาน การมอบหมายงาน  ห่วงยางสูบลมราคา ที่ผู้หญ่ทำนั้น เด็กๆ อาจจะเบื่อหน่าย พ่อแม่ควรแสดงออกให้รู้ ว่ามีความสุข สนุกกับการที่ได้ทำงานร่วมกับลูกๆ อาจจะร้อง เพลงที่ลูกชอบพร้อมกับลูกๆ ขณะที่ช่วยกันพับผ้า ร้องเพลงที่ 

แพยางฟลามิงโก้

ติดตั้งชุดระบบเติมลมแบบบอสตันวาล์ว ตอนที่ 1

หมดสติแม้แกจะหมดสติไปแต่ก็พอรู้ว่ามีวัตถุบางสิ่งวิ่งพล่านไปมาอยู่ในท้อง ทุกครั้งที่วัตถุนั้นวิ่งแกจะปวดท้องมาก หากวัตถุนั้นหยุดวิ่งอยู่เฉยๆ อาการ ปวดจะไม่มี และยังรู้ว่ามันไม่ใช่ปวดท้องธรรมดาเสียแล้ว แกจะต้องโดน ของไสยดำอะไรสักอย่าง เชื่อว่าจะต้องมีคนไม่หวังดีเสกของมาใส่แก แต่เวลา นั้นแกเหมือนฝัน แพยางหงส์ราคาถูก  ตกอยู่ในภวังค์ได้แต่คิดแต่สติไม่ทำงานและสั่งการใดๆ เลยจนพ่อกลับจากอาบน้ำมาถึงบ้าน เห็นแม่กับน้องๆ พี่ๆ มุงดูแกนอน หมดสติทุกคนตกตะลึงทำอะไรไม่ถูกเลยเพราะไม่เคยเจอเรื่องแบบนี้มาก่อน ครั้นแม่เห็นพ่อกลับจากอาบน้าก็ตาลีตาเหลือกรีบเล่าเรื่องให้ฟัง พ่อนิ่ง เงียบเหมือนจะใช้ความคิด ก่อนจะเดินไปดูอาการแก จับแขนตรวจดูชีพจร ที่เต้นแผ่วเบา ยังเห็นแกหายใจอยู่ได้จึงรีบอุ้มเข้าบ้าน อาการของพ่อคงจะ เป็นห่วงกลัวแกจะตาย จึงได้ปฐมพยาบาลอยู่นานกว่าแกจะฟืน แต่น่าฉงน อาการไม่เหมือนเดิม จำหน่ายห่วงยางแฟนซี  เหมือนคนควบคุมสติตัวเองไม่อยู่ แกผลุนผลันลุกขึ้น นั่งชันหัวเข่า กวาดสายตามองไปที่พ่อและทุกคนด้วยดวงตาที่แข็งกร้าว เหมือนจะกินเลือดกินเนื้อ คล้ายคนโดนของคุณไสยดำ พ่อกระซิบ บอกแม่ พูดอะไรไม่รู้ เห็นแม่พยักหน้าแล้วเดินผละจากไปนานมาก กว่าจะกลับมา พร้อมชายสูงอายุไว้หนวดเครายาว ใบหน้าดุดันเอาเรื่อง สะพายย่ามห้อย พระเครื่องเต็มคอ ที่แท้เป็นหมอผีชื่อปูเวียงนั้นเอง เมื่อเผชิญหน้ากันแกรีบ ลุกขึ้นยืนใช้นิ้วมือชี้หน้าด่ากราดปูเวียงสารพัดคำหยาบ และทำท่าจะ ทำร้ายปูเวียงด้วย ดีที่พ่อกับพี่ยืนอยู่ใกล้ๆ คว้าแขนจับไว้ก่อน แกพยายาม ดิ้นให้หลุด แต่พ่อกับพี่จับไว้แน่น แถมยังเอาเชือกมามัดแขนขาแกไว้แน่น จนหมดอิสรภาพ ได้แต่นั่งกระทืบเท้าแสดงความไม่พอใจ ปากยังพูดขู่ คำรามอาฆาตแค้นทุกคนเหมือนจะเอาเรื่องให้ได้ ท่ามกลางความตกใจ แพยางเด็กภาษาอังกฤษ ของพ่อกับแม่และพี่น้อง รวมทั้งเพื่อนบ้านที่รู้ข่าวพากันมายืนมุงดูอาการ ผิดปกติของแกที่โดนของคุณไสยดอาละวาด ซึ่งไม่ค่อยจะเกิดขึนบ่อยนัก กับคน'ใน'หมุ่บ้านอาการที่แกเป็น ปูเวียงรู้ได้ทันทีว่าโดนของคุณไสยดำ แต่ไม่รู้ว่าเป็น คุณ1ไสยประเภท,ใดยังพิสูจนัไม่1ได้ ปูเวียงเดินเข้ามาใกล้ๆ แกที่นั่งสิ้นฤทธิ้ ล้วงมือลงในย่าม หยิบของขลังหลายอย่างออกมายกมือพนมไหว้ครูบา อาจารย์ และบริกรรมท่องคาถา สายตาของแกยังจ้องมองดูปูเวียงด้วยความ แข็งกร้าว ถ้าหลุดไปได้มืหวังปูเวียงโดนแกทำร้ายและอาจถูกฆ่าตายด้วย นํ้ามือของแกปูเวียงบริกรรมอาคมหลายสิบบทจบลง เอาของขลังไม่รู้เป็นอะไรจิ้ม ลงที่หน้าผากและคล้องคอแก ฉับพลันแกมือาการหนาวลันและร้อนผ่าวไป ทั่วตัวเหมือนโดนไพ่สุม ของไสยดำที,อยู่ในตัวแกวิ่งพล่านจากบนศีรษะจรด ปลายเท้า และยังเจ็บปวดไปหมดทั่วตัวจนทนไม่ไหว แกถึงกับร้องครวญ ครางด้วยความเจ็บปวดพร้อมกับล้มตัวลงนอนกลิ้งและดิ้นไปมาไปกระแทก ปูเวียงที่ยืนอยู่ไม่ทันระวังตัว ถึงกับเซล้มก้นกระแทกพื้น พ่อรีบเข้ามาช่วย พยุงตัวปูเวียงขึ้นแล้วพากันถอยเขยิบห่างจากแกที่นอนแผลงฤทธี้อยู่บนพื้นปูเวียงมืสีหน้าไม่ค่อยจะดีที่เห็นอาการของแก  ของไสยดำยังไม่ออก จากตัว ก่อนจะหยิบเอาเบี้ยแก้ที่ร้อยด้วยด้ายสายสิญจใ!ในย่ามออกมา ยกมือ พนมไหว้ทำปากขมุบฃมืบคงจะร่ายอาคม แล้วเอามาผูกไว้ที่เอวของแก  อุปกรณ์กลางแจ้ง ฉับพลันเกิดอาการร้อนผ่าวรุนแรงขึ้นหลายเท่าตัว เมื่อไสยดำที่อยู่ในตัว ของแกปะทะกับอำนาจฤทธิ้ของเบี้ยแก้ที่ห้อยอยู่ที่เอว แกยอมรับว่าภายใน ตัวร้อนเหมือนโดนไฟสุมไหม้เกินร้อยอาคาฟาเรนไฮต์ แทบจะเผาผลาญ ร่างของแกมอดไหม้เป็นผุยผง แต่ยังดีที่เป็นเพียงความร้อนจากอำนาจ

แพยางฟลามิงโก้

ส่วนใหญ่พ่อแม่ที่มีลูก จะสอนให้ว่ายน้ำตั้งแต่เด็กๆ ตอนที่ 2

ยกอีกด้านหนึ่งพอยกฝา ห่วงยางคอเด็กขนาดเล็ก โลงออกแล้วข้าพเจ้าจึงเอื้อมมือไปหยิบผ้าขาวซึ่งคลุม อีกชั้นหนึ่งออก พลันข้าพเจ้าก็ต้องละดุ้งสุดตัวแทบช็อก เพราะ ปรากฏว่ามืมือมาจับแขนข้าพเจ้าไว้สารประกอบเคมีชข้าพเจ้าหันไปดูก็เห็นป้าช่วยมายืน  อยู่ข้างหลัง ลุงมากับลุงอ้นเอามือมาจับแขนข้าพเจ้านั่นเองจึงค่อย โล่งอกหน่อยพอข้าพเจ้าเอาผ้าออก ลุงอ้นกับลุงมาก้มลงมองภายในหีบศพ สระน้ำเด็กวงกลม  แล้วทั้งสองคนต่างก็พูดขึ้นพร้อมกันว่าผู้ใหญ่อินท่าจะฟืนจรงๆ โว้ยข้าพเจ้ากับป้าช่วยจึงรีบก้มลงดู ก็เห็นผู้ใหญ่อินนอนตาปริบๆ ทำปากพะงาบๆ แต่ไม่มีเสียง ถึงมืก็คงเบามากนํ้าเลียงเซ็งแช่จากผู้คนที่ดังมากลบเอาอีก และแล้วป้าช่วยก็ ร้องไห้ขึ้นโฮใหญ่ด้วยความปีติอย่างสุดซึ้ง ผู้คนก็เฮโลล้อมเข้ามาอีก จนลุงมาบอกให้เบาๆ หน่อยและถอยออกไปประเดี๋ยวก็เห็นกัน นั่น แหละทุกคนจึงห่างไปลุงมาบอกให้ช่วยกันยกโลง ลุงอ้นอยู่ทางหัว ลุงมาอยู่ทางขวา ล่วนข้าพเจ้าอยู่กลางลำตัว ค่อยๆ ยกผู้ใหญ่อินซึ่งตายไปแล้วตั้ง 20 กว่าชั้วโมงออกจากหีบศพข้าพเจ้าทำไปอย่างงงๆ คนตายไปตั้งร่วมวันกลับทึ๋เนขึ้นมา ดูเป็นเรื่องแปลกประหลาดเอาการอยู่ ข้าพเจ้ายืนมึนงงอยู่ในลมองไม่ หาย ครั้นจะไม,เชื่อก็มองเห็นอยู่ตำตาพอวางผู้ใหญ่อินลงแล้ว ลุงอ้นก็ยังคงประคองอยู่ทางศีรษะ ผู้ใหญ่อินในท่าครึ่งนั่งครึ่งนอน ลุงมาจึงหันไปทางป้าช่วยก็เห็นแกละเมื่ออาหารในบาตรมียาสั่ง แกไม่อยากจะให้ซาวบ้านที่นั่งรออยู่นอกกลดรู้เรื่องนี้ จึงทำท่าฉันอาหารหลอกซาวบ้าน ลักครู่จึงเรียกให้ชาวบ้านมาเอาอาหารที,เหลือ ส่วนอาหารในบาตรแกจะเก็บไว้โดยปิดฝาบาตรไม่ให้ชาวบ้านเห็น เพื่อปกปิดมิให้มีพิรุธ ซึ่งแกไม่รู้ว่าในกลุ่มชาวบ้านที่นั่งอยู่คน อาจมีผู้ไม่หวังดีแอบใส่ สระน้ำเป่าลมทรงสูง ยาสั่งหรือเปล่า ไว้ใจไม่ได้ในเวลานั้น ชาวบ้านคลานเข้ามาหยิบเอาอาหารคาวหวานที่เหลือใส่ภาชนะที่เตรียมมาจนหมดก่อนจะนมัสการกราบลาแล้วหิ้วอาหารกลับบ้านจึงเหลือแต่แกคนเดียวแกถอนหายใจเฮือกที่รอดตายจากยาสั่งมาได้หวุดหวิด แม้จะอดอาหารเช้ามือน่น่ก็ตาม ยังครุ่นคิดในใจว่า สระว่ายน้ำเด็กราคา  แกไม่ได้เป็นศัตรูกับชาวเขมรมาก่อนเลย และเพิ่งจะเดินธุดงค์มาครั้งแรกก็เจอดีโดนลองของเสียแล้ว แกถึงกับ ขนลุกเกรียวเหมือนเดินผ่านขุมนรก รอดตายจากยาสั่งเขมรมาได้เล้น ยาแดงผ่าแปดยาสั่งที่ถูกส่งมาจากผู้ไม่หวังดีซึ่งต้องเป็นคนมีวิชาอาคม ต้องการ

สระน้ำเด็ก

อุปกรณ์การเล่นกิจกรรมกลางแจ้ง ตอนที่ 2

แต่ทุกคนหาได้เฉลียวใจไม่ว่า อาตมาเตรียมตัวจะจากเขาไปเลีย แล้ว เพราะอาตมาไมได้แสดงอาการอย่างใดให้ใครรู้เห็นตลอดเวลา พอตกตอนเย็นก็จัดการเอายาทั้งหมดไปกินหลังบ้าน ตอนนี้ใจ คอของอาตมามารู้สึกเศร้าอย่างบอกไม่ถูก กินยาไปพลางร้องไห้พลาง จนนํ้าตาแทบจะเป็นสายเลือด แต่ก็กัดฟันกินต่อไปจนหมดไป 20เม็ดยังเหลือแอสโปรอีกเพียง5เม็ดอาตมาได้ทิ้งไปหมดเพราะกิน ไม่ลงแล้ว สระน้ำสูบลม ตอนนี้ใจคอของอาตมาไม่อยู่กับเนื้อกับตัว รู้สึกว่าลับลน กระวนกระวายทรมานใจจนบอกไม่ถูกในที่ลุดนึกอยากเข้าไปกราบเท้าคุณแม่ เพื่อที่จะอำลาครั้ง สุดท้ายจึงเอาผ้าเช็ดนํ้าตาแล้วเดินออกไปข้างนอก แต่ไม่กล้าทำ ตามที่คิดไว้เพราะเกรงความลับจะถูกเปิดเผยเดี๋ยวจะไม่ได้ตายสมใจ จึงกลับไปเขียนจดหมายลาตายแทนเรื่องของความตายยับมนุษย์ผู้ยังมีลมหายใจอยู่นั้น ดูจะ เป็นเรื่องลึกลับสุดพรรณนา ห่วงยางเล่นน้ำเด็ก ทั้งที่ทุกคนที่เกิดมาก็ย่อมหลีกหนี ความตายไม่พ้น.หลายท่านอาจเคยได้ยินเรื่องราวของผู้ที่ตายไปแล้ว สระน้ำเด็กเป่าลมราคาถูก  และ ลามารถฟืนกลับมามีชีวิตได้อีกหนหนึ่งซึ่งจะว่าไปแล้วก็มีบุคคล ประ๓ทนี้อยู่พอลมควร ส่วนใครคนไหนจะได้ไปพบกับอะไรมาบ้างนั้น ต่างก็แตกต่างกันไปตามแต่พลังบุญและอำนาจกรรมของแต่ละคน และเรื่องที่จะขอเสนอต่อไปนี้ก็ถือได้ว่าเป็นอีกหนึ่งประสบการณ์ ของผู้ที่กลับมาจากความตาย ซึ่งได้มาบอกเล่าถึงชีวิตหลังความตาย ของตนเอง เมื่อสามารถกลับมาดำรงชีวิตอยู่ได้อีกครั้งหนึ่งคำว่าตายคืนเป็นภาษาทางอีสาน ซึ่งแปลว่าตายไประยะ หนึ่งแล้วฟืนกลับคืนมา บางคนอาจถามว่าที่บอกว่าตายนั้นหมดลม หายใจหรือเปล่าหรื่อว่าสลบไป ดังนั้นจึงใคร่ขอเชิญท่านทั้งหลายได้ พิจารณาเรื่องที่คุณซึ่งใช้นามว่า พรพลจะเล่าต่อไปนี้ดู คุณพรพลได้เคยเล่าเรื่องนี้ลงในนิตยสารโลกลี้ลับมาแล้วครั้ง หนึ่งเมื่อหลายปีที่ผ่านมา โดยเรื่องของท่านถือได้ว่ามีคุณค่าควร แก่ การศึกษาเพื่อนำไปสู่ความเชื่อตามหลักพุทธศาสนาที่ว่า ความตาย มิใช่เป็นเพียงความเสื่อมสูญสลายแต่เพียงเท่านั้นโลกหลังความตายนั้นมีอยู่จรง และผู้ที่ยังมีชีวิตอยู่จึงควร ตระหนักถึงเรื่องบาปบุญคุณโทษ เพื่อจะได้ไม่ต้องไปพบกับความทุกข์ ทรมานหลังจากที่ลังขารดับสลายไปแล้ว ซึ่งผู้เขียนจึงใคร่ขออนุญาต นำมาเผยแพร่ต่อ ณ ที่นี้อีกครั้งหนึ่งคุณพรพลได้เล่าเรื่องราวของการตายคืนของบุคคลผ้หนึ่งไว้ผู้ใหญ่อินอายประมาณ58 ปี แกเป็นผู้ใหญ่บ้านอยู่หมู่บ้าน ดอนทัน อำอกมลาลัย จังหวัดกาฬลินธ์ เมื่อหลายลิบปีก่อนสมัทีข้าพเจ้าเพิงจะย่างเข้าวัยหนุ่ม ข้าพเจ้าอยู่แถบนันจึงรู้จักผู้ใหญ่ อิน และสนิทสนมกับผู้ใหญ่อินมากอยู่มาวันหนึ่งในตอนเย็น ข้าพเจ้าก็ได้ข่าวว่าผู้ใหญ่อินได้ เลียชีวิตแล้วด้วยโรคหัวใจวาย พอได้ข่าวข้าพเจ้าจึงรบไปบ้านผู้ใหญ่ อินกว่าจะถึงก็เย็นพอดี ข้าพเจ้าก็เข้าไปแสดงความเลียใจกับป้าช่วย เมียผู้ใหญ่บ้าน แล้วข้าพเจ้าก็ถามป้าช่วยดูว่าผู้ใหญ่อินไปทำอะไร จึงตาย ป้าช่วยจึงเล่าว่าตอนบ่ายเศษวันนั้นกายหลังกินข้าวตอนกลางวันแล้ว ผู้ใหญ่ อินก็นั่งสูบบุหรี่อบุ่ที่แคร่ไม้ไฝ อบ ก็ล้มหงายหลัง ป้าเข้าไปช่วย ไม'ทัน หลังจากผู้ใหญ่เขาแน่นิ่งไปพอป้าหายตกตะลึงก็เข้านวดเฟ้น อบุ่เป็นนานไม่เห็นผู้ใหญ่มีอาการดีขึ้น ทีแรกกีคิดว่าเป็นลมเฉยๆ แต่พอนวดแล้วไม่ฟืน ป้าจึงให้เจ้า แก่นไปตามลุงชุบหมอที่สถานีอนามัยมาดูอาการ พอลุงชุบมาดูแกก็ จ้บโน่นจับนี่ แกเอาสำลีไปวางไว้ที่จมูกก็ไม่เห็นสำลีไหว แล้วก็ไป จับที่ข้อมือบอกว่าชีพจรไม่เต้น ลุงชุบแกส่ายหน้าบอกว่ามาสายไป ช่วย ไม'ทันแล้วพอลุงชุบพูดแค่นั้นป้าก็ว่าตายแล้ว จึงเป็นลมไปด้วยความ ตกใจ พอฟืนขึ้นมาป้าก็เอาแต่ร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวร จนพวกเด็ก เขาทำการห่อคพและทำการมัดตราล้งเอาศพใส่โลงแล้วตั้งไว้บำเพ็ญกุศลพอป้าค่อยมืสติดีขึ้นจึงไปจัดการนิมนต์พระมาสวดพร้อมกับแจ้งข่าวถึงญาติๆนี่แหละผู้ใหญ่แกตายปัจจุบันทันด่วนรไฮโดรคาร์บอนที่ได้จทำอะไรก็ไม่ทันป้าหมดแรงหมดกำลังใจ

สระน้ำเด็ก

องค์ประกอบการพัฒนาทักษะให้เด็กมีคุณภาพ ตอนที่ 3

ตรงเข้ามาหาอาตมา รวบมือทั้งลองข้างและตีด้วย ไม้ขนาดเท่าข้อมือลงบนหลัง 3-4 ที จนเห็นว่าอาตมาหนีไปไหนไม่ ได้แล้วก็หยุดตีจากนั้นเขาจึงไปหาเชือกมาเล้นหนึ่งโตเท่านิ้วก้อย ผูกที่คอ อาตมาลากพาไปที่ไหนไม่ทราบ ตอนนี้อาตมาในสภาพวิญญาณก็ยัง รู้สึกกลัวตายขึ้นมาอีกทั้งๆ ที่ตายอยู่แล้วนั่นเอง  สระน้ำเด็กราคา อาตมาจึงพยายาม หาทางเอาตัวรอดอาตมานึกขึ้นมาได้ทันทีว่า ไม่มืที่พึ่งอันใดดีกว่าพระพุทธเจ้าอัน เป็นที่พึ่งของอาตมา อาตมาก็ภาวนาขึ้นดังๆ ว่า พุทโธ พุทโ ขอองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจงมาช่วยลูกด้วยเถิด นายพรานเขาตีลูก ทั้งๆ ที่ลูกไม่ได้ท่าผิดต่อเขาแต่ประการใดเลย ลูกเจ็บปวดเหลือเกิน ลูกหมดที่พึ่งแล้ว ขอพระองค์ท่านจงมาช่วยลูกด้วยเถิด ว่าแล้วก็ภาวนา พุทโธต่อไปอีกพออาตมาภาวนาอย่างนั้นไม่กี่ครั้ง ก็ปรากฏว่ามืภาพของพระ พุทธเจ้าเสด็จลอยมาทันทีภาพนั้นยังคงลอยอยู่ในอากาศ เสด็จยืนอยู่บนดอกบัว จำหน่ายสระน้ำเป่าลม  พระ หัตท์เบื้องขวาทรงยกขึ้น พระหัตถ์ซ้ายทรงปล่อยลงมาข้างตัว ภาพ นั้นลอยลงมาขวางหน้านายพราน เมื่อนายพรานเห็นตังนั้นก็รีบปล่อยนพลาสติกที่วิณณาณฃองอาตมาแล้ววิ่งหนีเข้าป่าไป เมื่ออาตมาได้เห็นพุทธปาฏิหารย์ปานฉะนีก็ยกมือฃึนไหว้ระลึกถึงพระมหากรุณาธิคุณของ พระองคํใม่ลืมเลือนเมื่อนายพรานไปแล้ว อาตมาก็แก้เชือกที่พันธนาการออกไป แล้วก็พยายามเดินต่อไป แต่เดินไปได้ไม่ไกลก็ต้องนั่งพักด้วยความ เจ็บปวดรวดร้าวจากการที่ถูกนายพรานคนนั้นเขาตีอาตมานั่งอยู่ที่โคนไม้ต้นหนึ่ง ตามองเหม่อไปรอบๆ อย่างคน ลิ้นคิดหมดหนทางที่จะทำอะไรต่อไปอีกทันใดนั้นได้เหลือบไปเห็นอะไรอย่างหนึ่ง มีแสงลีเขียวเหมือน ลายรุ้ง รัศมีโชติช่วงลอยอยู่ในอากาศอันสูง แล้วค่อยๆ ลอยตํ่าลง มาจนถึงที่วิญญาณอาตมานั่งอยู่พอมาใกล้อาตมามองเห็นได้อย่างถนัดตาว่าเป็นเรือยาววาเศษ รอบลำเรือประดับด้วยเพชรนิลจินดา มีแลงลาดส,องเข้าตาเป็น ประกายแพรวพราว ดูช่างแสนสวยดุจเทพเจ้าเลกสรรค์ และทางท้าย เรือมีคนนั่งอยู่คนหนึ่งคล้ายนายท้ายเรือ พอเรือนั้นหยุดนึ่งคนที่นั่งที่ ท้ายเรือนั้นพูดขึ้นว่านี่คุณ เทวดาเชิญให้คุณขึ้นไปเที่ยวบนสวรรค์ เราเอาเรือมา รับแล้วเมื่ออาตมา ห่วงยางคล้องคอเด็ก ได้ยินตังนั้นก็แสนที่จะดีใจรีบลุกขึ้นไปนั่งบนเรือทันที


สระน้ำเด็ก