แต่ทุกคนหาได้เฉลียวใจไม่ว่า อาตมาเตรียมตัวจะจากเขาไปเลีย แล้ว เพราะอาตมาไมได้แสดงอาการอย่างใดให้ใครรู้เห็นตลอดเวลา พอตกตอนเย็นก็จัดการเอายาทั้งหมดไปกินหลังบ้าน ตอนนี้ใจ คอของอาตมามารู้สึกเศร้าอย่างบอกไม่ถูก กินยาไปพลางร้องไห้พลาง จนนํ้าตาแทบจะเป็นสายเลือด แต่ก็กัดฟันกินต่อไปจนหมดไป 20เม็ดยังเหลือแอสโปรอีกเพียง5เม็ดอาตมาได้ทิ้งไปหมดเพราะกิน ไม่ลงแล้ว สระน้ำสูบลม ตอนนี้ใจคอของอาตมาไม่อยู่กับเนื้อกับตัว รู้สึกว่าลับลน กระวนกระวายทรมานใจจนบอกไม่ถูกในที่ลุดนึกอยากเข้าไปกราบเท้าคุณแม่ เพื่อที่จะอำลาครั้ง สุดท้ายจึงเอาผ้าเช็ดนํ้าตาแล้วเดินออกไปข้างนอก แต่ไม่กล้าทำ ตามที่คิดไว้เพราะเกรงความลับจะถูกเปิดเผยเดี๋ยวจะไม่ได้ตายสมใจ จึงกลับไปเขียนจดหมายลาตายแทนเรื่องของความตายยับมนุษย์ผู้ยังมีลมหายใจอยู่นั้น ดูจะ เป็นเรื่องลึกลับสุดพรรณนา ห่วงยางเล่นน้ำเด็ก ทั้งที่ทุกคนที่เกิดมาก็ย่อมหลีกหนี ความตายไม่พ้น.หลายท่านอาจเคยได้ยินเรื่องราวของผู้ที่ตายไปแล้ว สระน้ำเด็กเป่าลมราคาถูก และ ลามารถฟืนกลับมามีชีวิตได้อีกหนหนึ่งซึ่งจะว่าไปแล้วก็มีบุคคล ประ๓ทนี้อยู่พอลมควร ส่วนใครคนไหนจะได้ไปพบกับอะไรมาบ้างนั้น ต่างก็แตกต่างกันไปตามแต่พลังบุญและอำนาจกรรมของแต่ละคน และเรื่องที่จะขอเสนอต่อไปนี้ก็ถือได้ว่าเป็นอีกหนึ่งประสบการณ์ ของผู้ที่กลับมาจากความตาย ซึ่งได้มาบอกเล่าถึงชีวิตหลังความตาย ของตนเอง เมื่อสามารถกลับมาดำรงชีวิตอยู่ได้อีกครั้งหนึ่งคำว่าตายคืนเป็นภาษาทางอีสาน ซึ่งแปลว่าตายไประยะ หนึ่งแล้วฟืนกลับคืนมา บางคนอาจถามว่าที่บอกว่าตายนั้นหมดลม หายใจหรือเปล่าหรื่อว่าสลบไป ดังนั้นจึงใคร่ขอเชิญท่านทั้งหลายได้ พิจารณาเรื่องที่คุณซึ่งใช้นามว่า พรพลจะเล่าต่อไปนี้ดู คุณพรพลได้เคยเล่าเรื่องนี้ลงในนิตยสารโลกลี้ลับมาแล้วครั้ง หนึ่งเมื่อหลายปีที่ผ่านมา โดยเรื่องของท่านถือได้ว่ามีคุณค่าควร แก่ การศึกษาเพื่อนำไปสู่ความเชื่อตามหลักพุทธศาสนาที่ว่า ความตาย มิใช่เป็นเพียงความเสื่อมสูญสลายแต่เพียงเท่านั้นโลกหลังความตายนั้นมีอยู่จรง และผู้ที่ยังมีชีวิตอยู่จึงควร ตระหนักถึงเรื่องบาปบุญคุณโทษ เพื่อจะได้ไม่ต้องไปพบกับความทุกข์ ทรมานหลังจากที่ลังขารดับสลายไปแล้ว ซึ่งผู้เขียนจึงใคร่ขออนุญาต นำมาเผยแพร่ต่อ ณ ที่นี้อีกครั้งหนึ่งคุณพรพลได้เล่าเรื่องราวของการตายคืนของบุคคลผ้หนึ่งไว้ผู้ใหญ่อินอายประมาณ58 ปี แกเป็นผู้ใหญ่บ้านอยู่หมู่บ้าน ดอนทัน อำอกมลาลัย จังหวัดกาฬลินธ์ เมื่อหลายลิบปีก่อนสมัทีข้าพเจ้าเพิงจะย่างเข้าวัยหนุ่ม ข้าพเจ้าอยู่แถบนันจึงรู้จักผู้ใหญ่ อิน และสนิทสนมกับผู้ใหญ่อินมากอยู่มาวันหนึ่งในตอนเย็น ข้าพเจ้าก็ได้ข่าวว่าผู้ใหญ่อินได้ เลียชีวิตแล้วด้วยโรคหัวใจวาย พอได้ข่าวข้าพเจ้าจึงรบไปบ้านผู้ใหญ่ อินกว่าจะถึงก็เย็นพอดี ข้าพเจ้าก็เข้าไปแสดงความเลียใจกับป้าช่วย เมียผู้ใหญ่บ้าน แล้วข้าพเจ้าก็ถามป้าช่วยดูว่าผู้ใหญ่อินไปทำอะไร จึงตาย ป้าช่วยจึงเล่าว่าตอนบ่ายเศษวันนั้นกายหลังกินข้าวตอนกลางวันแล้ว ผู้ใหญ่ อินก็นั่งสูบบุหรี่อบุ่ที่แคร่ไม้ไฝ อบ ก็ล้มหงายหลัง ป้าเข้าไปช่วย ไม'ทัน หลังจากผู้ใหญ่เขาแน่นิ่งไปพอป้าหายตกตะลึงก็เข้านวดเฟ้น อบุ่เป็นนานไม่เห็นผู้ใหญ่มีอาการดีขึ้น ทีแรกกีคิดว่าเป็นลมเฉยๆ แต่พอนวดแล้วไม่ฟืน ป้าจึงให้เจ้า แก่นไปตามลุงชุบหมอที่สถานีอนามัยมาดูอาการ พอลุงชุบมาดูแกก็ จ้บโน่นจับนี่ แกเอาสำลีไปวางไว้ที่จมูกก็ไม่เห็นสำลีไหว แล้วก็ไป จับที่ข้อมือบอกว่าชีพจรไม่เต้น ลุงชุบแกส่ายหน้าบอกว่ามาสายไป ช่วย ไม'ทันแล้วพอลุงชุบพูดแค่นั้นป้าก็ว่าตายแล้ว จึงเป็นลมไปด้วยความ ตกใจ พอฟืนขึ้นมาป้าก็เอาแต่ร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวร จนพวกเด็ก เขาทำการห่อคพและทำการมัดตราล้งเอาศพใส่โลงแล้วตั้งไว้บำเพ็ญกุศลพอป้าค่อยมืสติดีขึ้นจึงไปจัดการนิมนต์พระมาสวดพร้อมกับแจ้งข่าวถึงญาติๆนี่แหละผู้ใหญ่แกตายปัจจุบันทันด่วนรไฮโดรคาร์บอนที่ได้จทำอะไรก็ไม่ทันป้าหมดแรงหมดกำลังใจ
สระน้ำเด็ก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น